Αν είσαι τυχερός και έχεις καλό δάσκαλο τότε έχεις το κεφάλι σου ήσυχο... αλλά αν τύχεις σε κανένα στραβόξυλο που μετά τις διακοπές σου ζητάει να γράψεις τι έκανες και πώς πέρασες τότε τι κάνεις;
Σε αυτό το πνεύμα αποφάσισα να γράψω μία
Και ήταν ένα μακρυυυυυυ καλοκαίρι...χωρίς πολλές διακοπές με την έννοια των ταξιδιωτικών εξορμήσεων αλλά με πολύ ελεύθερο χρόνο και ευτυχώς μεγάλη βιβλιοφιλική διάθεση! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Η λίστα δεν είναι σε χρονολογική σειρά, καθώς δε φημίζομαι για τα οργανωτικά μου προσόντα και ελπίζω μη ξέχασα κάποιο.
To kill a mockingbird ή αλλιώς Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια της Harper Lee
Το βραβευμένο με Πούλιτζερ βιβλίο που διδάσκεται κατά κόρον στα αμερικάνικα λύκεια με συνεπήρε. Ενθουσιάστηκα από τον τρόπο γραφής, από τη σκιαγράφηση των χαρακτήρων και το πόσο αριστουργηματικά μας εισάγει η συγγραφέας στο αντιρατσιστικό θέμα του βιβλίου της χωρίς εντυπωσιασμούς αλλά με λιτή και στιβαρή γλώσσα δίνοντας στον αναγνώστη τη λύτρωση που επιζητεί στο τέλος.
Σε αυτό το βιβλίο χρωστάω μια ξεχωριστή ανάρτηση σχετικά με την ιστορία του και τον αντίκτυπο που είχε στην αμερικάνικη λογοτεχνία.
Ο δάσκαλος του Φρανκ Μακ Κορτ
Αυτό το βιβλίο το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους τους δασκάλους. Επιτέλους ένας άνθρωπος που δε θεοποιεί τη διδασκαλία, που δε μπαίνει στη τάξη και ως δια μαγείας λύνονται όλα τα προβλήματα, που δε του στρώνουν κόκκινο χαλί οι μαθητές του και του ορκίζονται αιώνια πίστη και προσήλωση. Γιατί και εγώ ως νέα δασκάλα νόμιζα ότι θα μπω στην τάξη και θα είναι σαν σκηνή από την "Ασυμβίβαστη γενιά" ή "τον κύκλο των χαμένων ποιητών" μέχρι που κατάλαβα ότι στην τάξη μπαίνεις γυμνός. Θα φας τα χαστούκια σου, θα αναθεωρήσεις, θα πας να κάνεις κάτι που το θεωρείς υπέρτατη ιδέα και θα λειτουργήσει εντελώς ανάποδα και θες βρε παιδί μου να γνωρίσεις ανθρώπους που νιώθουν το ίδιο. Όχι διάνοιες της παιδαγωγικής με μαγικά ραβδιά.
Και ο Μακ Κορτ περιγράφει αυτό ακριβώς το πράγμα: τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, τις μεθόδους που προσπάθησε να χρησιμοποιήσει για να έρθει κοντά με τους μαθητές του και τα συναισθήματά του κάθε μέρα σε σχέση με το διδασκαλικό επάγγελμα. Μη σας κάνει εντύπωση: ό,τι ήταν ολίγον αντίθετο με τις παιδαγωγικές μεθόδους και θα μπορούσε να θεωρηθεί αντιδεοντολογικό, με τους μαθητές λειτούργησε!! Γιατί καμία (και το τονίζω καμιά) φορά το αντίθετο πιάνει. Αρκεί να υπάρχει μια προσωπικότητα λαμπρή, ανεξάρτητη που δε τηρεί κατά γράμμα τους στείρους κανόνες αλλά δίνει κατάθεση ψυχής. Και αυτό ο μαθητής το καταλαβαίνει. Βέβαια καλό θα ήταν να κρατάμε τους κανόνες και τα προσχήματα, εμείς που είμαστε κάπου στη μέση και δεν έχουμε αυτό το θεϊκό χιούμορ του Κορτ και αυτή την ικανότητά του να εμπλέκει τη ζωή με τη διδασκαλία του, δίνοντας μαθήματα ζωής στους μαθητές του.
Σε αντιδιαστολή με το προηγούμενο σε αυτό το βιβλίο χρειάζεται να κάνεις ένα μονάχα πράγμα: να διαβάσεις το οπισθόφυλλο. Και μετα να το ξαναβάλεις στο ράφι του....
Όχι δεν είναι κακό, είναι ανάλαφρο και διδακτικό. Αλλά μέχρι εκεί. Οσα είχε να πει, τα είπε στην τελευταία σελίδα. Από τις 100 ας πούμε ιστορίες που μας διηγείται ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος συγγραφέας Robert Fulghum με ακούμπησαν οι 3-4.
Και για να μη μείνετε με την απορία για το οπισθόφυλλο και αφού οι πληροφορίες αυτές είναι δημοσιευμένες και δωρεάν σας παραθέτω αυτά τα όμορφα λόγια.
Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
- Να μοιράζεσαι τα πάντα.
- Να παίζεις τίμια.
- Να μη χτυπάς τους άλλους.
- Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
- Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
- Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
- Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
- Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
- Να κοκκινίζεις.
- Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
- Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
- Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
- Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
- Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
- Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
- Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους......Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ένας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει το "πιστεύω" ενός παραμυθά:* Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.* Οτι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.* Οτι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.Προσπάθησα πολύ να μη γράψω κάτι που θα γινόταν η αιτία να μου αφαιρέσουν την άδεια..."- Αυτά προς το παρόν! Θα ακολουθήσει και β' μέρος! (και γ και δ...!)
