Ηρθε η ώρα να ανοίξω τις πύλες της κολάσεως και να το φωνάξω: το καλοκαίρι διάβασα Χρυσηίδα Δημουλίδου! Δε ξέρω αν συμβαίνει και σε σας, αλλά προσωπικά κρίνω ένα βιβλίο και από το εξώφυλλο. Με αυτό θέλω να πω ότι η ζωή και ο χαρακτήρας ενός συγγραφέα με προδιαθέτει αρνητικά ή θετικά και συνδέεται άρρηκτα και με το βιβλίο του και τη γνώμη μου γι αυτό. Ετσι πρώτα έπεσε το μάτι μου στις φωτογραφίσεις της εν λόγω συγγραφέως, στις εμφανίσεις της στην Μενεγάκη και αργότερα έπιασα στα χερια μου το βιβλίο της, το οποίο και μου το δάνεισαν για να σας λύσω και αυτή την απορία. Αλλα ας δούμε πρώτα λίγες φωτογραφίες:
 |
| Το απλό και λιτό σαλονάκι της Χρυσηίδας |
 |
| Να μαστε ειλικρινείς...την πολυθρονούλα-θρόνο όλοι την λιμπιστήκαμε |
 |
| Τα προσόντα της Χρυσηίδας δε περιορίζονται μόνο στην συγγραφή |
Μάλιστα....
Και αφού πήραμε μία γεύση μπορούμε να περάσουμε και σε μερικές δηλώσεις της συγγραφέως:
Κάποιοι λοιπόν αναγνώστες, μου δηλώνουν με ιδιαίτερη μάλιστα υπερηφάνεια ότι δανείζονται όλα τα βιβλία μου απο δανειστικές βιβλιοθήκες ή τα ανταλλάσουν γιατί δεν έχουν χρήματα λόγω της οικονομικής κρίσης. Όμως αυτό δεν είναι τωρινό, γινόταν πάντα από τότε που άρχισα να πρωτογράφω. Ως ένα σημείο το καταλαβαίνω, όμως δεν καταλαβαίνω, πως είναι δυνατόν ένα βιβλίο να βρίσκεται στις προθήκες δανειστικών βιβλιοθηκών μια εβδομάδα μετά την έκδοσή του και μάλιστα χωρίς την άδεια του συγγραφέα; Ένα βιβλίο για να μπει στις βιβλιοθήκες πρέπει να εχει κάνει τον κύκλο του που είναι 5 με 10 χρόνια, ή να βρίσκεται στα αζήτητα. π.χ ένας Καζαντζάκης, ένας Ντοστογιέφσκι, μια Λιλίκα Ζωγράφου κλπ που τα βιβλία τους έχουν εκδοθεί εδώ και πολλά χρόνια. Επίσης σχολεία και αναγνώστες μου ζητούν να τους χαρίσω βιβλία. Δηλαδή να πληρώσω για να τα αγοράσω, και μετά να χρεωθώ τα έξοδα αποστολής και να τους τα στείλω. Χώρια το πήγαινε έλα. Τόσο θράσος.
Τόσο θράσος είχα κύρα-Δημουλίδου μου...δανείστηκα βιβλίο σας...και μάλιστα μου το έδωσαν χωρίς να το ζητήσω και επειδή ντράπηκα το πήρα και επειδή ήταν καλοκαίρι το διάβασα και μετά επειδή ήταν τόσο καλή η εκδοση και έγινε φύλλο και φτερό το πέταξα...ναι, στον κάδο απορριμάτων...ντροπή μου!
Οχι όμως ότι δε το χάρηκα, μέχρι και ο ηλεκτρολόγος που έφτιαχνε τις πριζες στο σπίτι μου με συνεχάρει γιατί διάβαζα ένα τόσο μεγάλο βιβλίο με τόση προσήλωση.
Τώρα μπορούμε να περάσουμε στις λεπτομέρειες. Το βιβλίο είναι το
Κοιτάξτε τώρα προσεκτικά το εξώφυλλο. Ναι το σπίτι αυτό ειναι το σπίτι που αγοράζει η πρωταγωνίστρια. Πού; Μα που αλλού; Στην Κηφισια!
Γενικά στο βιβλίο όλες οι φτωχές πλην τίμιες πρωταγωνιστριες παντρεύονται ή τα φτιάχνουν με κάποιο πλούσιο...ο οποίος όλως τυχαίως πεθαίνει, δολοφονείται, τον πατάει το τραμ (λέμε τώρα) και όλη η περιουσία του περνάει στα χέρια της κλαίουσας χήρας που αποδεικνύεται φοβερή επενδύτρια που αξιοποιεί τα χρήματα κάνοντας την απόσταση Καναδα-Ελλάδα να φαίνεται σαν Παγκράτι- Κολιάτσου. Η πρωταγωνιστρια με το ξεχωριστό όνομα Ελεωνόρα Ντάγκλας (τα θέλει και τα σκεφτεται αυτά τα ονόματα;) είναι διακοσμήτρια, έρχεται στην Ελλάδα και βρίσκει αμέσως δουλειά γιατί είναι τόσο ταλαντούχα, αγοράζει αυτό το ερείπιο και το μετατρέπει σε υπεροχη βίλα με όλες τις ανέσεις, βρίσκει ένα υπέροχο άντρα, μια φοβερή φίλη αλλά το σπίτι κρύβει ένα μυστικό και αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα....
Προφανώς το τέλος το ξέρεις από την αρχή, προφανώς δε μπορείς να ταυτιστεις με τους πρωταγωνιστές εκτός και αν ήσουν φανατικός τηλεθεατής της Λάμψης (όχι του Στιβεν Κινγκ, της άλλης), ακόμα και τα πιο απίστευτα πράγματα συμβαίνουν έτσι όπως βολέυει την συγγραφέα αφού οι πρωταγωνιστές έχουν λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα και ένα φωτεινό αστεράκι τους οδηγεί και τους βοηθάει....Από την άλλη ο λόγος ρέει ομαλά, οι περιγραφές είναι όμορφες, υπάρχουν καποια σημεία που αναφέρονται στην Αθήνα της δεκαετίας του 40 και σε ταξιδέυουν έστω και λίγο και εκτίμησα πολύ το γεγονός ότι η συγγραφέας δε περιγράφει τις ερωτικές σκηνές με λεξιλόγιο πεζοδρομίου ή άρλεκιν (τουλαχιστον όχι σε αυτό το βιβλίο, αλλά μην απογοητεύεστε το νέο της έργο "επιβήτορας" θα είναι σε λιγο διαθεσιμο στα βιβλιοπώλεια- δε κάνω πλακα)
Οπότε κάτω από κάποιες συνθήκες δεν είναι κακό να του ρίξετε μία ματιά...το πολύ πολύ να περάσετε ένα ευχάριστο απόγευμα με άφθονο γέλιο. Γιατί μη ξεχνάτε, αν είχατε και σεις την τύχη της Ελεονώρας Νταγκλας μπορεί να κάνατε τα ίδια. Η να ντυνόσασταν όπως τη φωτογραφία παρακάτω. Ποτέ δε ξέρεις!
29 κατασκευαστές best sellers και η Χρυσηίδα σας συνιστούν να διαβάσετε το Σπίτι των Σκιών! ( Εγώ πάλι όχι!)
Πολλά φιλιά!!
